سیدحسن نصرالله برای لبنانی که ارتش نداشت شاخه نظامی حزبالله را بدل به نیرویی کرد که از منافع ملی لبنان دفاع میکند.
به گزارش روابطعمومی پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی، نشست «عصر نصرالله»، با حضور اصحاب اندیشه و علوم انسانی به همت پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی، چهاردهم آبانماه در سالن سوره حوزه هنری، برگزار شد.
پریسا نصرآبادی، پژوهشگر سیاست داخلی و روابط بینالملل و فعال رسانهای، ششمین سخنرانِ نشست «عصر نصرالله» با بیان اینکه میخواهم در مورد کسی سخن بگویم که منطقه ما به او دِینی دارد که باید ادا شود، گفت: سید حسن نصرالله سابقه حدود چهار دهه مبارزه علیه یکی از کثیفترین پدیدههای دوران معاصر را در کارنامه خود دارد.
نصرآبادی، فعال رسانهای، در ادامه اظهار داشت: سخن گفتن در مورد شخصیتهای تاریخی و قهرمانان، سهل و ممتنع است. ما به چهرههای تاریخی به واسطه رشادتهایشان احساس تعلق میکنیم اما زمانی که میخواهیم در مورد آنها صحبت کنیم و بگوییم که چرا اینها قهرمانِ مردم خودشان و ملتهای گوناگوناند، نیاز به تأمل بیشتری برای تبیین موضوع داریم.
او افزود: من چند سالی بعد از انقلاب به دنیا آمدهام. انقلاب باشکوهی که آخرین انقلاب بزرگ قرن بیستم بود. مسئله اساسی ما این بود که آن انقلاب با آن ویژگیها به دست چه کسانی رقم خورد. آن کسانی که انقلاب را کنار گذاشتند و تغییر پارادایم دادند به کنار اما کسانی که بر عهدی که با انقلاب بسته بودند ایستادند چه ویژگیهای خاصی داشتند؟ آیا این افراد کسانی بودند که توسط تاریخ برکشیده شدهبودند یا برمبنای اراده خود و درکی که از تاریخ داشتند دست به انتخاب زدند؟ در آن زمان جستجو میکردیم که نقش شخصیتها و قهرمانان در تاریخ چیست؟ به هر حال وضعیت میانهای بر این موضوع دلالت میکند. قهرمانان هم محصول دوران خویش و هم محصول اراده خود در موقعیتهای گوناگون هستند. با این نگاه به سید حسن نصرالله فکر میکردم. این فرد چطور در این دوران به عنوان یک مبارز علیه نظام صهیونیستی برکشیده شد یا چگونه خود را به این نهضت پیوند زد؟ این انسان آمیزهای از کدام ویژگیها و شرایط بود که در چنین موقعیت ویژهای قرار میگیرد که امروز به عنوان شاید درخشانترین چهره جنوبِ جهانی از او یاد میکنیم؟
این فعال رسانهای در ادامه با اشاره به جنبشهای آمریکای لاتین، گفت: ۱۰ یا ۱۲ سال پیش در آمریکای لاتین جنبشهای جدیدی راه افتاد و شخصی مثل چاوز تلاش کرد تا در مقابل مناسبات ظالمانه و نظام سلطهای که به کشورهای آمریکای لاتین تحمیل شده بایستد. من در آن موقع فکر میکردم که پس هنوز عصر این قهرمانان نگذشته است. زمانی که اتحادیه آلبا تشکیل شد با خود میگفتم کاش در منطقه ما هم چنین اتحادیهای وجود داشت و مجموعهای از کشورها بودند که به جای پادویی ایالات متحده، دستشان را به دست هم داده تا پای آمریکا را از منطقه ما قلم کرده و بیرونش کنند. او ادامه داد: چند سال پیش که به یکی از کشورهای آمریکای لاتین رفتم و در آنجا چهره سردار قاسم سلیمانی را در کنار چاوز، چهگوارا، خوزه مارتی و دیگر مبارزین در دیوارنگار آن شهر دیدم، اشک بر گونهام جاری شد. در آنجا احساس کردم که این آرمانها، رؤیاهایی نیستند که تاریخ مصرف داشته و دوران آنها تمام شود. بر خلاف اینکه بسیاری از انقلابیون سابق از آن اندیشهها دفاع نمیکنند اما هنوز هستند افرادی که به قول محمود درویش از اندیشهای دفاع میکنند که سستی جانبدارانش آن را در هم شکسته است.
این پژوهشگر روابط بینالملل با بیان اینکه سید حسن نصرالله یکی از انسانهایی بود که تا آخرین لحظه زندگی خود از اندیشهای دفاع کرد که بسیاری از آن اندیشه بریده بودند، گفت: او محصول زمان خودش بود. زمانی که تشکیلات حزبالله بعد از انقلاب باشکوه ایران ایجاد شد، او که استراتژی جنش امل را برای مبارزه با رژیم صهیونسیتی نابسنده میدید، از آن جدا شد و به حزبالله پیوست. سید حسن نصرالله، حزب الله را از سازمانی که صرفا فعالیت نظامی انجام میداد به تشکیلاتِ وسیعی تبدیل کرد که در چارچوب منافع ملی لبنان و آرمانهای والای خود عمل میکند.
نصرآبادی، پژوهشگر سیاست داخلی و روابط بینالملل، در ادامه به دستاوردهای سید حسن نصرالله اشاره کرد و گفت: او برای لبنانی که ارتش نداشت شاخه نظامی حزبالله را بدل به نیرویی کرد که از منافع ملی لبنان دفاع میکند. همزمان حزبالله تکیهگاه نیروهای مبارز فلسطینی است. نزدیک بود که دست دولتهای سلطهگر دراز شود و مجدداً در سوریه سایکس-پیکوی دیگری را رقم بزنند و نقشه منطقه را دستکاری کنند که سیدحسن نصرالله جلوی آنها ایستاد. او زمانی که دستهای پادوهای منطقهای امپریالیسم به مردم سلحشور یمن تعرض کرد، در کنار آنها ایستاد. بعد از ۷ اکتبر هم حزبالله اولین راکتها را شلیک میکند که بگوید من تکیهگاه این مردم ستمدیدهای هستم که سالیان سال است که در مقابل این پدیده سرطانی ایستادهاند. این فعالیتها فقط از تشکیلاتی برمیآید که به لطف سیدحسن نصرالله به فهم دقیق و درستی از منطقه دست پیدا کرده است.
او در ادامه مطرح کرد: مردم هم کاملاً حزبالله را میپذیرند و به خاطر رشادتهایشان به آنها احترام میگذارند. حتی بعد از قضایای اخیر هم کسی علیه حزبالله سخنی به زبان نمیآورد.
پریسا نصرآبادی، فعال رسانهای، در ادامه گفت: در شرایطی که امپریالیسم و استعمار اعلام کردهاند که ما به پایان تاریخ نزدیک شدهایم و میخواهند این ایده را بهعنوان امپراتور جهان تثبیت کنند، ایدههایی در مقابل شکل میگیرد و سید حسن نصرالله در رأس نیروهایی است که میخواهد با این ایده مقابله کند. امپریالیسم میخواهد بعد از سید حسن نصرالله با تغییر مناسبات در دولت لبنان حزبالله را تضعیف کند اما تشکیلات و ساختار حزبالله متکی به یک فرد نیست و بعد از او هم به راه خود ادامه میدهد.
این پژوهشگر سیاست خارجی و فعال رسانهای در پایان گفت: ما باید برای هموطنان خود در ایران این مسائل را تبیین کنیم و برای آنها آشکار کنیم که دوران استعمار تمام نشده است. آنها دستهای چدنی خود را زیر دستکشهای مخملینِ بسیار نرمی پنهان کردهاند. ذهنهای ما و هموطنانمان باید به ایدههای ضد استعماری مسلح شود تا بتوان این دستکشها را درآورد. اگر این مهم انجام نشود دستهای استعمار در تمام لحظات زندگی مردم این منطقه دیده میشود. اگر نتوانیم یا نخواهیم این دستها را ببینیم دشمن مردم این منطقه را دوست میپنداریم.
لازم به ذکر است گردهمایی «عصر نصرالله»، با گفتارهایی از اصحاب اندیشه و علوم انسانی به مناسبت چهلم شهادت سید مقاومت به همت پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی، چهاردهم آبانماه در تالار سوره حوزه هنری برگزار شد. در این گردهمایی سعید زیباکلام، بیژن عبدالکریمی، مجید شاهحسینی، وحید یامینپور، سیدحسین شهرستانی، کمیل خجسته، سجاد صفارهرندی، علیرضا بلیغ، فاطمه رایگانی و پریسا نصرآبادی به سخنرانی پرداختند.
ثبت دیدگاه