سومین نشست از سلسله نشستهای «بازار رسانه» با موضوع «بازار وی او دی؛ چرخه اقتصادی تولید، تأمین و انتشار محتوا» یازدهم بهمنماه برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی حوزه هنری، نشست سوم از سلسله نشستهای «بازار رسانه» با موضوع «بازار وی او دی؛ چرخه اقتصادی تولید، تأمین و انتشار محتوا» با حضور احسان کاوه تولیدکننده محتوای فرهنگی و به دبیری آرین طاهری؛ پژوهشگر مطالعات رسانه، یازدهم بهمنماه برگزار شد.
کاوه در ابتدای این نشست با بیان مقدمهای از وضعیت کلی بازار رسانه جهانی گفت: تولیدات سینمایی دنیا نمیتواند دل به گیشه خوش کند و هزینه ساخت و تولید خود را از فروش گیشه تامین کند. به عنوان مثال برای انیمشین فروزن حدود ۲۷۰ میلیون دلار هزینه ساخت شد که بیشک تنها در گیشه فروش سینماهای آمریکا هزینۀ ساخت آن بر نمیگردد، در نتیجه باید به بازار جهانی آن فکر کند که علاوه بر پخش فیلم کالاهای حاشیهای مرتبط با اثر را هم تولید و به فروش برساند تا به سوددهی برسد.
وی افزود: در ایران نیز به عنوان مثال میتوانیم به انیمیشن لوپتو اشاره کنیم که با شیوههای نوین بازار جهانی کالای فرهنگی به درآمدزایی خوبی برسیم. اما این کار به فعالیت مجموعهای از دستاندرکاران ساخت و تولید و شفافیت حقوقی میان آنها نیاز دارد و نمیتوان همه امور را به عهده تهیهکننده گذاشت.
کاوه ادامه داد: اما در بازار وی او دیها روی کسب درآمد از تولید یک انیمیشن در ایران نمیتوان حساب کرد چرا که ارائه آثار در وی او دیها متفاوت است و درآمدی از آن نصیب گروه فیلمسازی نمیشود. حتی پخش اثر در صداوسیما هم درآمدی برای اثر نخواهد داشت.
این تولیدکننده محتوای فرهنگی افزود: محتوای آثار سینما و انیمیشن هالیوود در هر صورت اسلامی نمیشوند و جالب است که کالاهای فرهنگی برگرفته از آن گاهی زودتر از اکران عمومی آن به دست مردم ما میرسند و با این کار دست به فرهنگسازی میزنند.
کاوه ادامه داد: وی او دیها در جهان از طریق فروش اشتراک و مصرف ترافیک درآمد کسب میکنند و در ایران هم از همین طریق علاوه بر تبلیغ پیش از پخش کسب درآمد میکنند. اما در مورد محتوا باید گفت که شاید ظاهر امر ایرادی نداشته باشد اما درونمایه اثر آسیبهای اجتماعی بزرگی دارد.
وی در ادامه گفت: نکتهای که باید مورد توجه قرار گیرد این است که دغدغه فرهنگی ما تجاری است یا غیر تجاری؟ این موضوع بسیار مهمی است که باید به آن پرداخت.
کاوه در ادامه افزود: اهمیت آثار انیمیشینی چنان است که هزینه ساخت آن از ساخت یک ماشین جنگی فوق پیشرفته صنعت هوایی بیشتر است چرا که انسانساز است و به فکر و اندیشه آدمی در جهان جهت میدهد. یکی از مهمترین محتواهای انمیشنهای دنیا امید است که بسیار در آینده جهان ما اهمیت دارد. آیا ما در آثار تولیدی خود و آثار ارائه شده در وی او دیها به این موضوع توجه میکنیم.
این تولیدکننده محتوای فرهنگی ادامه داد: ما برای نسل دهه هشتادی و نودی جامعه امروز خود هیچ تلاشی نکردیم تا حرف از نیازها و سیر و سلوک آنها بزنیم که این وضعیت در بازار وی او دیها و رسانهها هم تکرار شده است.
کاوه افزود: ولنگاری فرهنگی پیش آمده از آزادی و راحتی دسترسی به آثار سینمای جهان به ویژه انیمیشنها برای سنین کودک و نوجوان بسیار خطرناک است. این وضعیت تاثیرات گوناگونی روی اقشار مختلف جامعه و وضعیت اقتصادی، فرهنگی و سیاسی خواهد گذاشت.
وی با بیان اینکه تنظیمگری باید با آگاهی، قائده و برنامهریزی درست انجام شود در حالی که متأسفانه تنظیمگری هم به منبع درآمدی در ایران تبدیل شده است و کارایی لازم را نیز با این شیوه ندارد، گفت: رویدادهای ناهنجار ماههای گذشته در کف خیابانهای تهران ناشی از همین ولنگاری فرهنگی است که متأسفانه بیتوجه به آن به سادگی توجهمان را متمرکز بر مسائل دیگری میکنیم که هیچ ارتباطی با وضعیت اصلی مسئله پیش آمده ندارد.
کاوه ادامه داد: تنظیمگران هرچقدر هم دست به سانسور و شطرنجی کردن تصاویر بزنند باز هم نمیتوانند داستان اصلی اثر که تاثیرگذارترین عنصر سازنده آن اثر است را تغییر دهند پس ما در تنظیمگری خیلی سطحیانگارانه عمل کرده ایم.
وی در موارد تمایز محرز میان تولیدات تلویزیونی و شبکه نمایش خانگی گفت: رقابت آثار تلویزیونی و شبکه نمایش خانگی منصفانه و برابر نیست و دوگانگی قانونی در مدیریت این دو بخش کار برای تولید تلویزیونی را دشوار کرده است چرا که بازیگران و عوامل سینما و تلویزیون با تجربه کردن وضعیت شبکه نمایش خانگی دیگر تمایلی به فعالیت در تلویزیون را ندارد.
کاوه در نقد بر شیوه تنظیمگری کنونی در بازار وی او دیها و رسانه گفت: تنظیمگری دیگر کاغذ و قیچی نیست که به سادگی کار کند پس باید بجای تلاش در پنهان کردن آثاری که به هر حال به دست مخاطبانش میرسد مسیر درستی با پژوهش و خردجمعی اتخاذ کنیم تا به سوی وضعیت صحیحی حرکت کنیم.
این تولیدکننده محتوای فرهنگی در ادامه گفت: وضعیت صحیح زمانی به دست میآید که انسانهای درستی بسازیم تا از کودکی توان و قوه تشخیص بالایی پیدا کنند و در بزرگسالی نیز بتواند تصمیم درست در همه امور زندگی خود بگیرند. اگر این کار را کنیم دیگر نیازی به تنظیمگری آن هم به شیوه کنونی نداریم.
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه