کتاب « رسانه، نژاد و بازنمایی: عرب‌ها و مسلمانان در رسانه‌ها پس از یازدهم سپتامبر» به قلم اوِلین السلطانی و ترجمه محمدمهدی وحیدی توسط پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی منتشر شد.
کتاب « رسانه، نژاد و بازنمایی: عرب‌ها و مسلمانان در رسانه‌ها پس از یازدهم سپتامبر» مشارکتی مهم در حوزه مطالعات فرهنگی و رسانه‌ای است. درست است که کتاب به موضوع آشنای نژادپرستی امریکایی می‌پردازد، با مسئله بغرنج تازه‌ای نیز درگیر می‌شود که عبارت است از: تداوم این نژادپرستی در دنیایی چندفرهنگی که خود را فارغ شده از مسائل نژادی می‌داند. “اوِلین السلطانی” نشان می‌دهد چگونه می‌توان به طرز موفقیت‌آمیزی به نقد مسائلی پرداخت که در گفتمانْ درونی شده‌اند. به‌علاوه او، ضمن استفاده از نظریات نظریه‌پردازان مطرحی چون جورجوآگامبن و جسبیرپوار، امکانات نظری تازه‌ای را عرضه می‌کند که می‌توانند در نظریه‌پردازی‌های آتی استفاده شوند. کتاب، به طور کلی، شیوه‌های جدید برای نظریه‌پردازی پیرامون رابطه‌ی میان لیبرالیسم، فرهنگ و قدرت دولت عرضه می‌کند و نقدی قدرتمند و به لحاظ سیاسی ضروری از منطق گفتمانیِ امروزِ ایالات متحده به دست می‌دهد.
تمرکز تحقیق نویسنده بر شیوه به تصویرکشیده شدن جنگ با ترور در برنامه‌های تلویزیونی و گزارش‌های خبری است و به طور خاص به شیوه‌های به تصویر کشیدن تاریخ معاصر از سوی دولت ایالات متحده نمی‌پردازد، اما این دو موضوع به طور جدایی ناپذیری به هم مرتبط‌اند. در نتیجه، به گفتمان‌های در هم‌تنیده دولت و رسانه توجه کرده‌است. در نظر نویسنده این دو با هم یک حوزه هژمونیک معنایی را شکل می‌دهند.
حالت بازنمودی‌ای که پس از یازدهم سپتامبر به معیار تبدیل شده‌است می‌کوشد بین بازنمایی منفی و مثبت تعادل برقرار کند؛ چیزی که نویسنده در خلال این کتاب از آن به عنوان “بازنمایی‌های پیچیده ساده شده” یاد می‌کند. این بدین معناست که اگر یک تروریست عرب/ مسلمان در سیر داستان یک سریال تلویزیونی یا فیلم سینمایی به نمایش در بیاید، معمولاً بازنمایی مثبتی از یک عرب، مسلمان، عرب آمریکایی، مسلمان آمریکایی نیز ارائه می‌شود که این کار ظاهراً برای جبران کلیشه‌سازی از عرب/مسلمان تروریست است.
فصل یک کتاب بررسی می‌کند که چگونه نویسندگان و تولیدکنندگان سریال‌های تلویزیونی از راهبردهای بازنمودی متعددی استفاده کردند تا از ثبت مجدد کلیشه تروریست‌های عرب/ مسلمان بگریزند. فصل دوم به بررسی اسف بار آمریکایی‌های عرب تبار در سریال‌های تلویزیونی دوران پس از یازدهم سپتامبر می‌پردازد؛ روایت‌هایی که امریکایی‌های عرب تبار قربانی جنایات ناشی از تنفر می‌شوند و بینندگان در موقعیت همدلی با وضعیت اسف‌بار آن ها قرار می‌گیرند. فصل های سوم و چهارم درباره این مسئله بحث می‌کنند که منطق های اصلی جنگ با ترور، بدون تأثیراتی که ملازمشان‌اند، توجیه پذیر نیستند. فصل پنجم و خاتمه کتاب به بررسی تلاش‌های سازمان‌های غیرانتفاعی، گروه‌های حقوق بشری و نویسندگان و تولیدکنندگان برنامه‌های طنز برای به چالش کشیدن این ایده می‌پردازد که فرهنگ عربی و اسلامی با ایالات متحده ناسازگار و مخالف است.
ثبت دیدگاه